به وب سایت لر پرس ✋ خوش ✋ آمدید
قوم لر یکی از سربلندترین اقوام ایرانی است که نقش بی بدیلی در ساختن تمدن ایرانی ایفا کرده است.مردمان لرزبان در کشورهای ایران-عراق-سوریه-چین-عمان -ترکیه- روسیه و افغانستان زندگی می کنند. لرزبان ایران در جنوب غرب کشور و در امتداد کوههای سر به فلک کشیده زاگرس سکونت دارند.لرستان پشتکوه یا ایلام امروزی از دیر باز یکی از اصلی ترین سکونتگاههای قوم لرمحسوب می شده و می شود.
خبرنامه
براي اطلاع از آپيدت شدن وبلاگ در خبرنامه وبلاگ عضو شويد تا جديدترين مطالب به ايميل شما ارسال شود
برای لر نفس میکشم. قوم لُر یکی از اقوام اصیل ایرانی است که علاوه بر ایران در عراق(استانهای اربیل، سلیمانیه،دیاله،واسط و میسان)،ترکیه،افغانستان ، پاکستان، سوریه و عمان و... هم زندگی می کنند.در ایران محل سکونت لرها به استان لرستان محدود نمی شود آنها در 16استان سکونت دارند.استانهای لرستان وکهکیلویه و بویر احمد و چهارمحال وبختیاری و ایلام کاملآ لُر نشین هستند، علاوه براین چهار استان مردمان لُر زبان در استانهای خوزستان(شمال،نواحی مرکزی و شرق استان)،همدان(ملایر،تویسرکان،نهاوند-اسدآباد-بهار)،فارس(ممسنی،رستم ،سپیدان، کازرون،فراشبند،گله دار مهر،مرودشت و شیراز-شولستان) ،بوشهر(دیلم ،گناوه ودشتستان-دشتی و بوشهر )، اصفهان(فریدونشهر،نجف آباد،داران،اصفهان و گلپایگان-سمیرم-فریدن-فلاورجان-مورچه خورت-لنجان-شاهین شهر-فولادشهر)،کرمانشاه(هرسین،صحنه و کنگاور-سرپل زهاب-اسلام آباد)، گیلان(لوشان-منجیل-رودبار)، مرکزی(شازند و خمین-محلات-سنجان-شهباز)قزوین،خراسان ( رضوی-جنوبی و شمالی)،کرمان و تهران(ورامین-پاکدشت-گرمسار-پیشوا) ، مازندران(کلاردشت و..) ، آذربایجان ( شاهین دژ-سلماس-لکستان) زندگی می کنند.بر اساس سرشماری سال1385می توان جمعیت لرزبانان را بین 10 تا 11 درصد جمعیت ایران تخمین زد.گویشوران لر به زبان های لکی،فیلی،ثلاثی،بختیاری،ممسنی،کهکیلویه ، بویر احمدی،کمزاری ، شولی ،گاپله ای ، کلهری،ملکی و.... با لهجه و گویش های متفاوت نسبت به هم سخن می گویند.علاوه بر پیوند فرهنگی و تاریخی، بین مردمان لر ، پیوند عاطفی عمیقی وجود دارد و در همه حال به لر بودن و اصالتم میبالم.شما چطور؟؟
دیگر موارد
آمار
وب سایت:
بازدید امروز : 747
بازدید دیروز : 553
بازدید هفته : 3178
بازدید ماه : 3143
بازدید کل : 165107
تعداد مطالب : 237
تعداد نظرات : 7
تعداد آنلاین : 1
صبح روز اول عروسی ، یعنی در اولین روز زندگی مشترک عروس و داماد ، افرادی که شام یا نهار مهمان عروس و داماد بوده اند . اقدام به ارسال سینی ای به نام مجمه (Majma - سینی مسی چرخی بزرگ و کنگره دار ) به خانه داماد می کنند که درون آن هدایایی برای زوج جوان از جمله کله های قند ، شاخه نبات، پارچه ، لباس ، پول و یا وسایل دیگر است . فردی که هدایا را تحویل می دهد انعامی نیز از دست مبارک داماد دریافت خواهد نمود.
اخیرا با تلفیق و ورود سنن دیگر مناطق کشورمان به لرستان نیز عصر سومین روز عروسی را برخی با عنوان پاتختی جشن گرفته و کلیه زنان خانواده هایی که به عروسی دعوت شده بودند در خانه داماد بصرف چای و شیرینی گرد می آیند تا هنگام پذیرایی هدایای خویش را نیز به عروس و داماد تقدیم نمایند.
در طول مراسم عروسی که پیشتر هفت شبانه روز بود (و بعدا به سه شبانه روز رسید و و اخیرا یک شبانه و ... ) جشنی همراه با ساز و آواز و دهل لری و ضرب و کمانچه برگزار می شود و به سنت دیرینه مردان وزنان لر دست در دست به شادی و پایکوبی و رقص های متنوع سنتی لری می پردازند و اصطلاحا دس (Das) می گیرند . مهمانان و بستگان درجه یک عروس و داماد با دادن مبالغی پول به بازنه (Bazena - افرادی که بازیکنان رقص های محلی و گروهی لری اند ) و سازنه (Sazena - نوازندگان ساز و ضرب و و کمانچه ) و چوپی کش (Chopi Kash - یا سرچوپی به سردسته بازیکنان و فردی گفته می شود که جلو صف رقص محلی لری ، دستمال را می چرخاند و ریتم رقص های دو پا و سه پا و شونه شکی لری را هدایت می نماید) و همچنین سایرین شوا (Shava - شاباش ، مقداری پول بنشانه تشویق و ترغیب است که هنگام دادن آن با صدای بلند بنام صاحب پول به فرد مورد نظر داده و اصطلاحا به آن شاباش می گویند) می دهند.